‘Het Odensehuis voelt als een warm bad’

‘Ik voelde me meteen welkom‘

Elke woensdag is Marta ( 1940) in Odensehuis Haarlem. ‘Toen ik hier voor het eerst binnenliep, voelde ik me meteen welkom.’

Warm bad
In 2017 kreeg Marta de diagnose alzheimer. ‘Toen ik dat hoorde, voelde ik me best eenzaam.’ Aangespoord door haar man Wim (1934) besloot ze eens binnen te lopen bij Odensehuis Haarlem. ‘Het voelde gelijk als een warm bad. Ik ontmoet hier veel leuke mensen, die net als ik geheugenproblemen hebben. Je kan het over je ziekte hebben, als je wil. Maar eigenlijk zijn we vooral lekker bezig.’

Alles waard
De hele week kijkt Marta uit naar de woensdag. ‘Die is me alles waard.’ De ochtend begint met koffie, koek en kletsen. ‘Daarna gymmen we op muziek. Heel leuk – en het is ook goed om in beweging te blijven. We lunchen gezellig samen en daarna doe ik mee aan de creatieve middag. Ik ben gek op schilderen. Dat heb ik vroeger ook altijd gedaan.’

Ervaringen delen
‘Marta komt elke woensdag moe maar voldaan thuis’, vult Wim aan. ‘Het doet haar veel goed, dat ze hier echt haar eigen plek heeft. Die zelfstandigheid vinden we allebei belangrijk.’ Als echtgenoot voelt ook Wim zich van harte welkom. Bijvoorbeeld om ervaringen te delen met andere partners. ‘Je kan hier gewoon binnenlopen. Iedereen is welkom. En niets hoeft.’

Marta knikt. ‘Je hoeft hier alleen maar jezelf te zijn. Dit is een ontmoetingsplaats die ik iedereen gun.’